W ostatnim tygodniu marca roku szkolnego 2017/2018, wszystkie klasy pierwsze technikum i szkoły branżowej zawodowej ZSP w Sycowie włączyły się na lekcjach biologii w akcję ekologiczną WWF POLSKA. Razem z nauczycielem biologii, pomysłodawcą przedsięwzięcia P. Tomaszem Jurkiewiczem i WWF podpisaliśmy petycję w obronie serca Karpat! Użyliśmy smartfonów i komputera z dostępem do Internetu!

 

Co roku tysiące buków, jodeł i drzew innych gatunków przestaje dla nas oddychać. Stare drzewa Puszczy Karpackiej, których nie posadził człowiek, nie potrafią krzyczeć, dlatego giną w ciszy.

Ratujemy najstarsze, ponad stuletnie puszczańskie drzewa i wesprzyj nasze działania na rzecz powołania Turnickiego Parku Narodowego. Miej serce dla Puszczy Karpackiej i jej mieszkańców. Kto ocali ten ginący świat, jeśli nie My?

 

Dla wielu roślin i zwierząt żyjących w Karpatach, każdy dzień stanowi walkę o przetrwanie. Dlatego domagamy się przyspieszenia prac nad utworzeniem Turnickiego Parku Narodowego. Dziś zaledwie 3% jego planowanej powierzchni objęte jest ochroną rezerwatową. Na pozostałym terenie trwa rabunkowa gospodarka leśna, a pozyskanie drewna jest bardzo wysokie – około 65 tysięcy m3 rocznie. Oznacza to średnio 6 czterdziestotonowych ciężarówek dziennie!

 

Dzięki utworzeniu Bieszczadzkiego Parku Narodowego, ze znacznie większego lasu, zajmującego prawie 30 tysięcy hektarów, pozyskuje się zaledwie 2 tysięcy m3 drewna rocznie. Podobne działania na terenie Karpat i utworzenie Turnickiego Parku Narodowego pozwolą nam na zachowanie szczególnie cennych, unikalnych przestrzeni leśnych.

 

Polowania zbiorowe mają negatywny wpływ na zwierzęta chronione żyjące w Puszczy Karpackiej, takie jak wilk, niedźwiedź czy ryś. Zakłócają też równowagę całej przyrody.

W nadleśnictwach podległych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie w sezonie łowieckim 2014/2015 odbyło się aż 31 takich polowań, w tym 12 na obszarze Nadleśnictwa Bircza, w którego granicach znajduje się projektowany Turnicki Park Narodowy.

 

Apelujemy o wprowadzenie całorocznego zakazu polowań zbiorowych na terenie planowanego Turnickiego Parku Narodowego!

Strefy przypotokowe są kluczowe dla przetrwania dziedzictwa przyrodniczego Karpat. Stanowią bowiem niezwykle ważny system mini-korytarzy ekologicznych. To tam przetrwały jedne z najstarszych drzewostanów, a w ich cieniu tętni życie Puszczy. Znajdziemy tam tysiące gatunków grzybów, porostów, mchów, roślin naczyniowych, owadów, płazów, gadów, ptaków i ssaków.

 

Postulujemy też zaprzestanie działań, które przekształcają naturalny bieg strumieni i potoków pod hasłem przeciwdziałania skutkom odpływu wód opadowych na terenach górskich. W rzeczywistości ich głównym uzasadnieniem jest utrzymanie dróg leśnych, służących do wywozu drewna z lasu. Natomiast same prace prowadzone w terenie prowadzą do niszczenia dolin strumieni i potoków. 

 

Drzewostany ponad stuletnie to zalesione powierzchnie, na których drzewa w wieku ponad 100 lat stanowią co najmniej 10 procent masy. Takie obszary powinny zostać bezwzględnie wyłączone z pozyskania surowca i zabiegów hodowlano-pielęgnacyjnych. W ten sposób zapewnimy ciągłość procesów naturalnych i ochronę starych drzew. Zapobiegniemy też niszczeniu lasu przez ciężki sprzęt, operujący również w okresie lęgowym. Ocalimy też miejsca gniazdowania rzadkich gatunków ptaków, takich jak orzeł przedni, orlik krzykliwy, sóweczka czy bocian czarny.

Obecnie drzewostany ponad stuletnie stanowią aż 48 procent lasów na obszarze wszystkich 15 nadleśnictw w pasie od Beskidu Niskiego po Bieszczady i Pogórze Przemyskie. Domagamy się natychmiastowego wyłączenia ich z gospodarki leśnej, na wzór rozwiązań wprowadzonych w Puszczy Białowieskiej.

Drogi leśne prowadzą prosto do degradacji środowiska przyrodniczego Karpat. Cel ich powstania jest tylko jeden – dotarcie do niedostępnych miejsc w lesie i sprawne wywiezienie cennego drewna. Budowa dróg otwiera też ludziom możliwość wędrowania po terenach zajętych do tej pory przez rzadkie gatunki zwierząt. W rezultacie są one narażane na niepokojenie przez prace leśne oraz obecność ludzi.

Stworzenie stref bez dróg pozwoli zachować cechy dzikich ostoi. Wnioskujemy o wstrzymanie prac inwestycyjnych, związanych z budową i rekonstrukcją dróg leśnych – pod hasłem modernizacji starych dróg powstają nowe, i wprowadzenie nadzoru przyrodniczego i społecznego nad ich planowaniem.